Kopułowe torfowisko nazywane Polską Syberią. Zajmuje powierzchnię ponad 300 ha, porośniętych mszarami torfowcowymi i borem bagiennym. W północnej części torfowiska jest doskonale zachowana typowa kopuła torfowa, z bezleśną częścią centralną. Występują tu niezwykłe i rzadkie okazy flory, m.in. rosiczka. Torfowisko było dawniej eksploatowane, jednak potorfia są doskonale zregenerowane. Cały obiekt należy do najpiękniej wykształconych i najlepiej zachowanych torfowisk typu bałtyckiego w Polsce, dlatego został utworzony rezerwat przyrody i włączony do sieci Natura 2000, w granicach proponowanego Obszaru o Znaczeniu Wspólnotowym „Jeziora Szczecineckie”.
