Neogotycka świątynia, wzorowana na gotyku północnoniemieckim, zbudowana w latach 1905-1908 wg projektu berlińskiego architekta Oskara Hoßfelda, jako kościół ewangelicki pw. Św. Mikołaja. Kościół został wybudowany z cegły. Jego okazała i potężna bryła odznacza się lekkością, uzyskaną poprzez zastosowanie strzelistych okien i smukła wieżą (78 m), która góruje nad miastem. Ołtarz główny ma konstrukcję szafiastą. Świątynia posiada część wyposażenia przeniesionego ze starego kościoła Św. Mikołaja, m.in. wapienne epitafium Doroty A. Westregen z 1621 r. oraz na galeriach 6 mosiężnych żyrandoli – pająków z I połowy XVII w. W prezbiterium zwracają uwagę 4 neogotyckie witraże wykonane wg projektu Ernsta Teya z 8 scenami z życia Chrystusa. Neogotycki ołtarz główny w części centralnej kryje krucyfiks dłuta Frieze von Leeke ze Szczecina. Po bokach dwa duże olejne obrazy: Narodziny Jezusa i Zmartwychwstanie, pędzla von Ubischa wg średniowiecznych sztychów Martina Schongauera. Na wysokim chórze stoją duże organy na 1670 piszczałek, wykonane przez Völkera z Bydgoszczy.
