Zabytkowa gotycka wieża w Szczecinku to jedyna pozostałość po późnogotyckim kościele Św. Mikołaja z XVI w., którego nawę główną rozebrano w 1909 roku pozostawiając wieżę. Zbudowana zapewne w miejscu pierwszego kościoła, jaki tu został wzniesiony około 1310 roku. Do budowy, czy może nadbudowy w końcu XVI wieku zniszczonej częściowo wieży, użyto cegły z XIV-wiecznego klasztoru Marientron koło Szczecinka, rozebranego w okresie reformacji. W 1612 roku wieża i kościół były już odbudowane. Wieża zakończona była barokowym hełmem dachowym, który na początku XIX wieku został przerobiony na namiotowy. Jej mury w niektórych miejscach dolnych partii sięgają 2,5 m grubości. Kościół był jednonawowy, z dość obszernym wyodrębnionym prezbiterium. Wyposażenie jego było dość skromne. Z cenniejszych rzeczy posiadał cztery srebrne kielichy gotyckie, z których jeden ufundowała ks. Anna i jeden ks. Jadwiga w I połowie XVII wieku. Część wyposażenia została przeniesiona do nowo wybudowanego Kościoła Mariackiego. Kościół był otoczony cmentarzem porośnięty starymi drzewami. Właśnie te drzewa wielokrotnie osłaniały go przed licznymi pożarami, których ofiarą padało często miasto. Cmentarz zamknięto na początku XIX wieku i przeniesiono w rejon ulicy Lipowej, gdzie istnieje do dziś. Od 1913 r. prowadzono w budynku prace adaptacyjne w celu przystosowania go do potrzeb muzealnych, które zakończyły się rok później otwarciem Heimatmuseum. Po II wojnie światowej, dzięki staraniom Aleksandra Stafińskiego, w 1958 roku utworzono tutaj Muzeum Ziemi Szczecineckiej. W 2006 roku ekspozycje muzealne przeniesiono do nowej siedziby Muzeum Regionalnego, które mieści się obecnie przy ul. Szkolnej 1.
